Een dader creëert een slachtoffer en een slachtoffer creëert een dader.
Maar een slachtoffer kan er niets aan doen.
Hoe kan je het heft weer in eigen handen nemen?
In een zeer moeilijke periode in mijn leven heeft mijn focus voornamelijk gelegen op wat er in mijn ogen allemaal “verkeerd” was in deze wereld. Ik richtte mijn pijlen voornamelijk op de grote misstanden en rechtsongelijkheid in onze samenleving, en de oneerlijkheid in mijn eigen leven.
Het is zeker hartverscheurend waarin wij mensen, vaak vanuit naïviteit en het negeren van onze intuïtie en daarbij behorende alarmbellen, kunnen terechtkomen.
Ondanks mijn vele brieven, artikelen, gewonnen rechtszaken en discussies ten spijt, de wereld draaide gewoon door, wat ik ook maar deed. Mijn frustraties werden steeds groter, omdat er naar mijn mening niemand wilde luisteren naar wat IK te vertellen had.
In mijn gedrevenheid om de wereld te veranderen en het besef dat een conflict altijd twee kanten heeft ben ik in mijn wanhoop gaan kijken naar mijn eigen stuk in het geheel, en zo kreeg ik stap voor stap een bredere kijk. Door mijn eigen stuk te zien kon ik daadwerkelijk iets veranderen, namelijk mijn eigen leven. Ik vervolgde op deze manier mijn spirituele ontdekkingsreis, maar nu gegrond in de fysieke wereld door middel van zelfonderzoek, bewustwording en integratie in het dagelijks leven.
Het inzicht “it takes two to tango” heeft me doen inzien dat alle spelers een gelijkwaardige kant van de medaille vertegenwoordigen, het spel kan nu eenmaal niet alleen gespeeld worden.
Het is niet altijd even leuk om naar jezelf te kijken, maar ik kwam tot het besef dat ik mijn antwoorden te vaak buiten mezelf gezocht heb en mijn kracht weggaf door te proberen de buitenwereld te veranderen en de slachtoffers te redden.
Het is een mooie en boeiende reis, de reis naar het nieuwe bewustzijn. Door het ruimen van oude belemmerende overtuigingen ging ik alles steeds meer door mijn eigen pure licht zien. De wereld draait nog steeds op de oude voet door, maar ik ben er aan voorbij gegaan.
In dit nieuwe bewustzijn voorbij de dualiteit (strijd), voorbij het drama, ligt vrede en een veld van mogelijkheden. Mijn mening is onveranderd, ik heb alleen ervaren dat, wanneer je uit je slachtofferrol stapt en het conflict en drama niet meer aangaat, de dader zijn kracht verliest. Daar kunnen we elkaar misschien te zijner tijd in vrijheid weer ontmoeten. Een slachtoffer kan niet zonder een dader, en een dader kan niet zonder een slachtoffer.
Al eeuwen lang probeert de mensheid door middel van regels, dwang en straf (schuld en boete) haar “conflicten” op te lossen.
Als dit werkelijk zou helpen, waarom komen er dan toch maar steeds meer problemen bij?
Wat je ook meemaakt in je leven, het is nooit hopeloos, er is altijd nog de weg naar binnen, voorbij het drama.
Als je los kan laten, wat het ook is, kan het in vrijheid ooit weer naar je terugkeren.
Yria Meijer
Yria Meijer 