Bespiegeling
Op geen enkele manier heeft het een enkele zin.
Geen zin om het gevoel te vangen.
Alleen zinnen die een leegte vullen.
En dan stilte…. oorverdovende stilte.
Laat me waar ik ben en verder geen gezeur.
Verbazing en ontnuchtering.
Een dam breek Zelfs de kleinste obstakels komen in beweging.
Zilveren kringen van hoop drijven verlaten in het water.
Diepe dieptes nog niet eerder gezien.
De onderste steen is boven.
Het was niet wat ik had gedacht niet wat ik had verwacht.
Ik keek in de spiegel en begreep niet dat ik het was die ik daar al die tijd zag.
Yria Meijer.
Waar het begon…
De volgende stap op de weg.
Een voet nog hangend in de lucht.
De tijd verstilt, er is geen haast om ergens te komen.
Het is een moment, de terugweg is niet nodig.
Het is hier en nu op het punt waar het altijd is geweest.
Prachtige kleuren in het stromende water,
brengen de onbekende diepten tot leven.
Een vlinder strijkt neer.
Je had er bijna overheen gekeken.
Zoveel stappen, zoveel haast om te komen waar je bent.
En NU ben je nog steeds in hetzelfde moment
Yria Meijer
Verborgen kennis…
Zie de vertrouwde wereld.
De schichtige blikken de haastige stappen.
Geen moment te verliezen van minuut naar minuut.
De mechanische radars in het wiel,draaien door en door, in hetzelfde lied
Je kan kijken tot waar je kan zienJe kan zien zonder te kijken.
Een klein menselijke wereld in een oneindig universum met onbeperkte mogelijkheden.
Binnen de strak aangetrokken grenzen van gepantserd glas.
Geen enkele blik kleurt buiten de lijntjes.
Het is veilig zo.
Het is zoals het is.Ja, het is angstig soms.
Verstikkend zelfs, bij tijden.Wat is de waarheid?
Is het te vinden binnen de beperking?Het glas vertoond barsten.
De zoekende ziel laat zich niet meer tegenhouden.
Het licht van de verborgen kennis straalt, door de splinters in een prisma van ongekende kleuren.
Ze laat zich niet meer onderdrukken.
Ja, het is angstig soms, de waarheid nog niet te kennen.
Brenger van licht
Ze is hier, komt van de sterren,
puur en onbelast.
Ze weet, zonder woorden en de namen te kennen.
Een wolk van oneindig pure gelukzaligheid.
Gesponnen goud en kleurige stralen
strijken neer op het vloeibare oppervlak.
De lichtbrenger is geboren.
Ze heeft de ziel van de stromende rivieren
en het diepe bewustzijn van de zeven zeeën.
De aardse dalen proberen haar te vangen
in een kant en klare woordenlijst.
Ze leert van gevaren en geboden en grenzen en opgelegde burgerlijkheid,
zo is het en zo hoort het, zo gaat het.
Probeer niet aan mijn woord te tornen.
Je bent nu van de wereld.
De wereld is beperkt in mijn visie,
en in mijn woord is het leven.
Een script, een plan, zo gaat het nu eenmaal.
Wie denk jij te zijn.
Jij bent nu van mij…
Ze is de brenger van leven.
Ze draagt het licht.
Ze is het weten zonder woorden.
Ze is de zorgzame moeder.
De wijze grootmoeder.
Je beste vriendin.
Je tante, je zus, je nicht,
als je het wilt vatten in woorden
Zij is de vrouwelijke energie in alle creatie.
Gevallen en beschimpt
mishandeld en onbegrepen achtergelaten.
Ze schaamt zich.
Harde woorden slaan diepe wonden
in de harten van allen…
Warrige gedachten en chaos, kleuren keuzes.
Wie ben ik?
Waar kom ik vandaan?
Is er wel nut in dit aards bestaan?
Haar lange haren glanzen in het morgen gloren.
Haar jonge gezicht straalt
Een merel strijkt naast haar neer.
Een tak buigt, blaadjes dansen ritselend onder zijn veren gewichtloosheid.
Een lied zonder woorden.
Gedachten trekken geluidloos voorbij.
Ze zit aan de rivier.
Tranen vloeien onafgebroken.
Trauma’s van generaties heeft zij geheeld door de pijn in haar eigen hart te erkennen.
Ze weet…
Ze is de brenger van licht…
Yria Meijer
Waar het begon…
De volgende stap op de weg
Een voet nog hangend in de lucht
De tijd verstilt, er is geen haast om ergens te komen
Het is een moment, de terugweg is niet nodig
Het is hier en nu op het punt waar het altijd is geweest
Prachtige kleuren in het stromende water
Brengen de onbekende diepten tot leven
Een vlinder strijkt neer
Je had er bijna overheen gekeken
Zoveel stappen, zoveel haast om te komen waar je bent
En NU ben je nog steeds in hetzelfde moment
Yria Meijer
Slechts een moment in tijd…
Geen tijd te verliezen,.
Waarom zou ik bang zijn voor de gedeelde herinneringen.
De warme omhelzingen, jou lieve gezicht.
Een troostend gebaar.
Een gulle lach op de zondagmorgen, een vriendelijke knik van een voorbijganger.
hulpvaardige handen onverwacht.
Het feestgedruis klinkt nog na in mijn hart.
Waarom zou ik bang zijn voor onzichtbare dreigingen.
Waarom zou ik bang zijn voor iets zo ongrijpbaar, dat het niet te bevatten is.
Noem me een reden waarom ik zou luisteren naar de dwingende stemmen daarbuiten.
Ik heb mijn innerlijk weten.
Het leven is mij gegeven en weet je het duurt maar heel even.
Yria Meijer
Vrijheid.
Daarbuiten is het niet begonnen.
de verstrengeling, de verlamming,
de commando’s en geboden.
Tot hier en verder, en verder tot je niet verder kan.
Oneindigheid is daar maar heel even gespeeld, het is de illusie.
De letters van de gedachten weerkaatsen hardvochtig in de ogen,
ingefluisterd door de stem van het plan.
In het duister ligt de diepte, de vergeten tranen van het lijden.
Laat me vrij, maak me los, zie mij.
Durf ik af te dalen in de spelonken van de verborgenen.
Het is donker, het is niets en het is alles.
Het is binnen en buiten.
Het is veilig in oneindigheid.
Het ligt daar gevangen in vergeten ketens gebonden in tijd.
Eén moment van compassie.
Eén streling, een sprankje hoop.
Ik zie je.
Je bent vrij.
Yria Meijer
Life
I loved a lot
I lost a lot
I dreamed a lot
I cried a lot
l laughed a lot
I argued a lot
I worried a lot
I won a lot
I gained a lot
I missed a lot
I cared a lot
There were times I couldn’t care less a lot
I figured out a lot
I shared al lot
I worked through a lot
I misunderstood a lot
I yelled in dispear a lot
I created a lot
Celebrated a lot
I am happy a lot
I love you a lot
Yours sincerely,
A human, a lot
Yria Meijer
Persona…
Als ik er niet meer ben…
Is dan de droom gedroomd van jou en mij?
Was alles slechts een illusie?
De warme wind streelt fluisterend door mijn verwarde haren.
Het water zachtjes kabbelend over het natte zand kust teder mijn voeten.
Het water is bezaaid met twinkelende gouden sterren, onaantastbaar.
De warme zon omkleedt mijn ontvankelijke lichaam.
Als ik er niet meer ben…
Yria Meijer
Stem uit het verleden
Waar kom jij zo opeens vandaan?
Zo vertrouwd en zo luid!
Was jij al niet lang geleden het zwijgen opgelegd?
Ik raak in paniek, ik kan het niet.
Het gaat me niet lukken.
Ik hoor hier niet te zijn.
Klamp me vast aan het moeizaam behaalde houvast,
voetje voor voetje langs de lijn
Durf ik los te laten?
Kijk maar wat er van komt.
Schichtig kijk ik in de donkere diepte
waar de vrijheid lonkt
Ik waag de sprong.
Je bent goed zoals je bent,
zingt een stem van binnen.
Een duizelingwekkende stralende stroming van kleurrijk licht
met ontelbare sterren.
Het duister is gezwicht…
Yria Meijer
Innerlijk kind
Het is niet te geloven
en ik zou je zeker nooit geloofd hebben
Ik voel me zo gelukkig als het onschuldige kind in de weide
De bloemen en het gras zijn daar nog altijd fris en teer
De fluisterende wind door de bomen is nooit gestopt
Het ruisen en de blauwe luchten als weleer
De wolken drijven voorbij zoals altijd
Geen mens kan dit stoppen
Alleen de illusie van de afgescheidenheid
Ik ben zo gelukkig
Ik heb je weer terug
De kleine wereld, de veiligheid
We zijn weer samen in het nu en de eeuwigheid
Yria Meijer
Dwaalwegen…
Zij komt van diep en verdwaald
En reikt jou de hand
Wil je blijven zitten in het modderige drijfzand
Zij is nog steeds dezelfde bloem die je toen hebt ontmoet
Verder en dieper zakte ze bij je vandaan
Jij hebt haar ongehinderd de diepte in laten gaan
Haar voeten raakten de bodem van de put
Toen was je haar kwijt
Je had geen weet
De rand brokkelt af onder je verkrampte handen
De modder valt in het onpeilbare
Hier is geen houvast
Gluur je over de bruine schuimende massa
Naar de regenboog bloem die voor je staat in al haar pracht
Opgestegen uit de donkere spelonken
Brengt zij de pure wijsheid mee van haar reis
Geen weg is zonder obstakels
Welke je ook gaat
Yria Meijer
Samen
Ze komen voor jou
Niet omdat ze van je houden
Maar om je te misleiden
Ze komen voor mij
Niet omdat ze van mij houden
Maar om jou te misleiden
Ze, wie zijn ze?
Zij die macht en geld boven liefde plaatsen
Zij die je kindertijd willen stelen
Zij die je jeugd willen ontnemen
Zij die tussen jou en mij een wig willen drijven
Wie zijn zij?
Zij zijn jij en ik
Wij
Yria Meijer
Beautiful self
Being me as my beautiful self Walking down the whispering sea
Silver sand and all-embracing depth coloring every step …
The sound of the waves is touching and carrying me,
to wherever I want to go
Your never ending love
Silently and strong
Your child is growing up
Yria Meijer
Yria Meijer 
Dit is op Yria Meijer herblogd.
LikeGeliked door 1 persoon