Om dit stuk te schrijven heb ik me moeten losrukken van het internet.
Als ik eenmaal mijn computer opstart, en dan vooral als ik het sociaal media boek open, lijk ik verloren. Emotioneel val ik van het één in het andere nieuws of nieuwtje, dan weer leuk, vaak afschrikwekkend, soms vertederend of lief en zelfs gruwelijk
Graag wil ik op alles reageren, vooral op alle misstanden in deze wereld en voor ik het weet ben ik gevangen in een piepklein plekje in mijn hersenen.
Het lukt me niet om op vaak complexe vraagstukken in drie zinnen een zinvolle reactie te geven, maar ik probeer het toch. Wanneer ik mijn computer (na uren) dan weer sluit blijf ik als hooggevoelige achter met een hoofd vol dwarrelde gedachten en gevoelens waar ik weer even van bij moet trekken.
Ik vraag mij af: wat gebeurt er met me? Ik raak duidelijk van mijn koers door zoveel verschillende opvattingen en meningen tot mij te laten komen. Graag toets ik mijn opvattingen met die van anderen, want ik vind dat alles naast elkaar kan bestaan. Ik sta altijd open voor nieuwe inzichten. Waarom laat ik me soms liever verdwijnen in een digitale wereld in plaats van mijn tijd nuttig te besteden aan mijn missie/passies?
Is het zelfsabotage, of is de buitenwereld zo’n nare plek geworden waar ik me liever voor afsluit?
Laatst schoot het me te binnen… wat ik zoek is verbinding met mijn medemensen, ik hou van mijn aardse familie. Van kleins af aan wilde ik graag gezien worden (niet te verwarren met de beste of beter willen zijn dan alle anderen), echt zien en gezien worden en dat heb ik eigenlijk buiten mijn directe naasten en de mooie mensen tijdens de mandala-cursussen in de buitenwereld niet zo vaak meegemaakt.
Ergens moet toch die zielenfamilie zijn waar ik bij hoor
Vaak heb ik de woorden ‘samen zijn in verbondenheid’ horen uitspreken door onze moderne goeroes. Zij zagen echter wel zichzelf maar mij niet. Hoe ik ook klopte aan de deur, deze bleef gesloten en opende zich alleen voor hun uitverkorenen.
Het heeft lang geduurd om mijn schroom te overwinnen, maar nu deel graag het werk van mijn hart met de wereld.
Kijk, dit ben ik.
Yria Meijer
Yria Meijer 