Pesten

 Wanneer zal pesten tot het verleden behoren…?

In een samenleving waarbij de nadruk ligt op presteren en concurreren is het niet zo gek dat veel kinderen buiten de boot vallen. We kunnen nu eenmaal niet allemaal een winnaar zijn. Of wel?
Ons onderwijssysteem heeft een geschiedenis van eeuwen, vanaf de eerste Kloosterschool in de achtste eeuw na Christus tot de basisschool van nu. Waar de scholing begon om de kinderarbeid tegen te gaan is deze er nu voornamelijk op gericht om jonge mensen op te leiden voor het bedrijfsleven. De corporaties (politiek) hebben zichzelf zodoende grote invloed op het onderwijs toegeëigend. Het is een zichzelf herhalend systeem waarbij de kinderen van nu als de volwassenen van morgen deze kennis weer doorgeven aan de volgende generaties.
Het lijkt wel algemeen geaccepteerd dat er steeds meer kinderen zijn die dit systeem niet of nauwelijks kunnen bijbenen. Oeverloos blijft men het publiek bezighouden met lapmiddelen om de kinderen te kneden naar het model zonder naar de werkelijke oorzaak te gaan.
Het onderwijs is voornamelijk gericht op het logisch lineair analytisch verstandelijk vermogen (linkerhersenhelft) van het kind. Deze benadering is een op de buitenwereld gerichte manier van denken. De spontane creativiteit (rechterhersenhelft), het weten zonder beredeneren, het weten zonder onmiddellijke tussenkomst van het verstand (intuïtie) is daarbij het ondergeschoven kindje geworden.
Verbeelding en fantasie worden als onbetrouwbaar (niet gebaseerd op de “echte wereld”) bestempeld, en daarom zonder praktische waarde gezien. Het is dan ook een logisch gevolg dat de moderne mens zich heeft afgesloten van de intuïtie, terwijl dat eigenlijk onze meest betrouwbare en authentieke informatiebron is.
Er bijhoren is voor velen een onmogelijke opgave, vooral wanneer je meer gevoelig bent en je niet thuis voelt in de analytische wereld van het denken. Als je “anders” bent loop je de kans om afgewezen en voor gek verklaard te worden.
De signalen van wanhopige kinderen die het niet meer trekken en buiten de groep gestoten worden vragen van ons volwassenen onze blik naar binnen te richten en in te voelen wat concurrentie en competitie kunnen teweegbrengen, vooral bij gevoelige kinderen (en volwassenen). De kwaliteiten van deze gevoelige mensen is wat de samenleving nog teveel mist.
Pesten zal altijd blijven bestaan in een wereld die gedomineerd wordt door het denken. Leven vanuit het hart, weer oog hebben voor de mens die voor je staat, is de opening.
Ieder mens heeft zijn/ haar unieke talenten niet voor niets.
Alles kan naast elkaar bestaan wanneer wij leven vanuit onze authentieke zelf!
Volg je hartsverlangen, passie en vind je unieke pad. De wereld wacht op jou.
We zullen het samen moeten doen! Op weg naar de nieuwe werkelijkheid.

Yria Meijer