Hoe ga je om met je hooggevoeligheid in deze tijd.

Deze snel veranderende tijd kent zo zijn uitdagingen.

Heb je ook ervaren dat je steeds gevoeliger wordt en dat je met emoties/gevoelens/stemmingen wordt geconfronteerd waar je soms geen raad mee weet, die je moeilijk thuis kunt brengen? Problemen die zich maar niet laten oplossen? Verdriet dat altijd zeurend op de achtergrond met je meebeweegt? Dromen waar je geen touw aan vast kunt knopen?
Grote kans dat je veel invloeden uit je buitenwereld oppikt.

Welke invloeden van buitenaf kunnen een rol spelen in mijn welbevinden.

Dat kan van alles zijn, zoals de gevoelens en gedachten van de mensen om je heen, of via sociale media platforms, die als dwingende gedachten bij je binnen kunnen komen of zelfs als stemmen in je hoofd ervaren kunnen worden. Ook straling (radiogolven, smart apparatuur waar niet meer aan te ontkomen is) heeft een grote invloed op ons welbevinden, en kan een gevoel van disconnectie veroorzaken. Wanneer je meer vanuit je hart gaat leven wordt je steeds bewuster van je lichaam en gevoelens. Door teveel invloeden van buitenaf kan je je ongeaard en verward gaan voelen.

Verbinden wij ons ook telepathisch?

Onze telepathische vermogens ontwikkelen zich ook in de huidige bewustzijnsgolf. Je kan je afvragen wanneer je bijvoorbeeld een boek leest of de beelden en gevoelens enkel en alleen bij je binnenkomen via de lettertjes op het papier, of is taal een code waarmee je contact maakt met het energieveld achter de letters en woorden?

De gevoelens van anderen overnemen.

Onlangs werd ik door een kennis gebeld. Heel blij en opgetogen vertelde ze mij dat ze ging verhuizen. Ik stond er in eerste instantie niet zo bij stil, maar de hele verdere dag heb ik met een blij en opgetogen gevoel van verwachting rondgelopen. Ik vond het wel vreemd, want er was op dat moment niets in mijn leven gaande wat bij dat gevoel paste.

Later realiseerde ik mij dat deze stemming niet van mij was, maar dat ik dit van mijn kennis had opgepikt. Op het moment van realisatie verdwenen per direct deze gevoelens, in dit geval best jammer.

Waar komen die nare gevoelens toch vandaan.

Dat kan natuurlijk ook anders. Depressies, boosheid, noem maar op, wie heeft er  geen last van? Het wordt pas echt lastig wanneer je gaat broeden op een probleem dat niet van jou is, dan vind je geen connectie of oplossing en geen opluchting. Misschien heb je een relatie met iemand die depressief is, of sta je in contact met iemand die negatief in het leven staat? Kan het zijn dat er mensen over je roddelen? Misschien ben je aan het tobben met angsten, emoties die helemaal niet van jou zijn? Die kans is groot.

Wat is de invloed van vorige levens en familiegeschiedenis?

Mijn leven lang heb ik getobd met lichamelijk klachten, jarenlang heb ik astmatische bronchitis gehad. Het hoesten en de longontstekingen waren zo heftig dat ik vaak gedwongen in bed moest blijven. Een groot deel van mijn leven heb ik mij zogezegd voortgesleept…

Het bestaan kent vele vermommingen.

Op een gegeven moment werd ik voor de koffie uitgenodigd door een oud cursiste die een praktijk als homeopaat had. ‘Jeetje,’ riep ze geschrokken,’ wat een nare hoest heb je, daar moet je echt iets aan  doen!’ Zij opperde dat ik misschien boos en geïrriteerd was  want hoesten kan je symbolisch zien als blaffen tegen je omgeving, maar dat gevoel had ik er zelf niet bij. Op een gegeven moment zei ze vanuit het niets: ‘Er komt veel tuberculose in jouw bloedlijn voor.’ In een moment van tijdloosheid vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Ik besefte dat ik de last van anderen met mij meedroeg, en dat dit niet van mij was… Per direct verbeterde mijn gezondheid en ik heb daarna nooit meer longontsteking gehad.

Keuzes gemaakt als kind kunnen de rest van je leven beïnvloeden.

Mijn vader was mijn alles. Hij was een oorlogsslachtoffer en leed onder de trauma’s opgelopen in de tweede wereldoorlog. Hij had longemfyseem en was meestal ziek en bedlegerig. Als kind kon ik dit niet aanzien en vroeg aan onze lieve Heer (waar hij overigens niet in geloofde) of ik zijn ziekte van hem over kon nemen, want ja, ik kon dat wel aan. Ik was liever zelf ziek dan mijn vader zo te zien. Al schrijvende realiseer ik mij dat dit opofferen en mijzelf wegcijferen lang een thema is geweest in mijn leven. En dat is niet zo altruïstisch als het klinkt.
Zo heb ik veel op mij genomen wat niet van mij was zonder het te beseffen.

Hoe kan je er nu achterkomen wat van jou is en wat van de ander.

Bij emotionele problemen die, wat je ook maar doet, nooit lijken op te lossen kan je er van uitgaan dat je de oorsprong elders moet zoeken. Veel van de ervaringen in het dagelijks leven zijn geworteld in onze vroege jeugd of zelfs in vorige levens.
Als je jezelf openstelt voor een oplossing dan komt er altijd een antwoord.

Wat kan ik nu doen?

Creëer een fijne, rustige plek.

Hou van jezelf.

Ontspan je lichaam.

Breng je aandacht naar het gevoel waar je de oorsprong van wilt kennen.

Maak het gevoel groter en groter, doorvoel het tot in iedere cel van je lichaam.

Vraag om een beeld of  herinnering waar het ontstaan is.

Blijf zolang als je wilt in deze meditatie.

In de daaropvolgende dagen zal je als je ervoor openstaat richtingaanwijzers krijgen die je leiden naar de kennis die je zoekt…

Het hele bestaan werkt met je mee om je bewustzijn te verruimen, je hoeft er alleen maar om te vragen.

Je hebt een keuze.

Yria Meijer.

 

Spreekt dit artikel je aan? Dan zou het fijn zijn als je dit wilt delen met collega’s of vrienden voor wie dit ook interessant kan zijn: